U ovome su se radu suvremena hrvatska i strana dječja književnost iščitavale u kontekstu pojmova visokoga i popularnoga. U osloncu na teoriju popularne kulture ispitali su se načini na koji se konstruira, artikulira i održava kanon u suvremenoj hrvatskoj dječjoj književnosti, posebice u kontekstu proizvodnje i prezentacije dječjih pustolovnih romana. Interpretacijom predložaka se nastojalo dokazati postoji li visoko u dječjoj književnosti ili je taj odnos sam po sebi paradoksalan. Oslanjajući se na brojne citate preuzete iz romana, pokušava se na što bolji način vizualizirati sličnost ili razlika između dva predloška, od koji se jedan od njih navodi kao djelo visoke književnosti (romani Pavla Pavličića), a drugi se predstavlja kao djelo trivijalne književnosti (romani Enid Blyton). Na kraju rada dolazimo do zaključka kako je, po svemu sudeći, u dječjoj književnosti potrebno redefinirati pojam „visokoga“.

In this paper contemporary children's literature is read in the context of the concepts of high and popular literature. By relying on the theory of popular culture, we examined the ways in which it constructs, articulate and maintains canon in contemporary Croatian children's literature, particularly in the context of the production and presentation of children's adventure novels. Using templates interpretation it is sought to prove whether there is high in children's literature, or the relationship is paradoxical on its own. Relying on numerous quotations taken from novels, attempt was made to visualize the similarity or difference between the two templates in the best way, of which one of them said as the work of high literature (Pavao Pavličić novels), and the other is presented as a work of trivial literature (Enid Blyton novels). At the end of the paper we are coming to the conclusion that, all things considered, in the children's literature there is high culture should be defined different then in adult literature.